абера́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абера́цыя абера́цыі
Р. абера́цыі абера́цый
Д. абера́цыі абера́цыям
В. абера́цыю абера́цыі
Т. абера́цыяй
абера́цыяю		 абера́цыямі
М. абера́цыі абера́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аберацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аберацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)