абера́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| абера́цыя | абера́цыі | |
| абера́цыі | абера́цый | |
| абера́цыі | абера́цыям | |
| абера́цыю | абера́цыі | |
| абера́цыяй абера́цыяю |
абера́цыямі | |
| абера́цыі | абера́цыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)