абгара́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгара́ю |
абгара́ем |
| 2-я ас. |
абгара́еш |
абгара́еце |
| 3-я ас. |
абгара́е |
абгара́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абгара́ў |
абгара́лі |
| ж. |
абгара́ла |
| н. |
абгара́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абгара́й |
абгара́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абгара́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абгара́ць несов., см. абга́рваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абгара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абгарэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абгарэ́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; -ры́; зак.
1. Абвугліцца, пачарнець у агні.
Сцяна абгарэла ў час пажару.
2. Атрымаць апёкі, пашкоджанні ад агню.
А. у танку.
А. на пажары.
|| незак. абгара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абга́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обгора́ть несов. абга́рваць, абгара́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абгарэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгару́ |
абгары́м |
| 2-я ас. |
абгары́ш |
абгарыце́ |
| 3-я ас. |
абгары́ць |
абгара́ць |
| Прошлы час |
| м. |
абгарэ́ў |
абгарэ́лі |
| ж. |
абгарэ́ла |
| н. |
абгарэ́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абгарэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)