абгара́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абгара́ю абгара́ем
2-я ас. абгара́еш абгара́еце
3-я ас. абгара́е абгара́юць
Прошлы час
м. абгара́ў абгара́лі
ж. абгара́ла
н. абгара́ла
Загадны лад
2-я ас. абгара́й абгара́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абгара́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абгара́ць несов., см. абга́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абгарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгара́ць nbrennen* vi (s); vom Fuer beschädigt wrden; Brndschäden davntragen*; (ад сонца) inen Snnenbrand bekmmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абгарэ́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; -ры́; зак.

1. Абвугліцца, пачарнець у агні.

Сцяна абгарэла ў час пажару.

2. Атрымаць апёкі, пашкоджанні ад агню.

А. у танку.

А. на пажары.

|| незак. абгара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абга́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обгора́ть несов. абга́рваць, абгара́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгарэ́ць гл. абгараць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абгарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абгару́ абгары́м
2-я ас. абгары́ш абгарыце́
3-я ас. абгары́ць абгара́ць
Прошлы час
м. абгарэ́ў абгарэ́лі
ж. абгарэ́ла
н. абгарэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абгарэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)