абгарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абгару́ абгары́м
2-я ас. абгары́ш абгарыце́
3-я ас. абгары́ць абгара́ць
Прошлы час
м. абгарэ́ў абгарэ́лі
ж. абгарэ́ла
н. абгарэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абгарэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)