абагу́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абагу́лены абагу́леная абагу́ленае абагу́леныя
Р. абагу́ленага абагу́ленай
абагу́ленае		 абагу́ленага абагу́леных
Д. абагу́ленаму абагу́ленай абагу́ленаму абагу́леным
В. абагу́лены (неадуш.)
абагу́ленага (адуш.)		 абагу́леную абагу́ленае абагу́леныя (неадуш.)
абагу́леных (адуш.)
Т. абагу́леным абагу́ленай
абагу́ленаю		 абагу́леным абагу́ленымі
М. абагу́леным абагу́ленай абагу́леным абагу́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абагу́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абагу́лены абагу́леная абагу́ленае абагу́леныя
Р. абагу́ленага абагу́ленай
абагу́ленае		 абагу́ленага абагу́леных
Д. абагу́ленаму абагу́ленай абагу́ленаму абагу́леным
В. абагу́лены (неадуш.)
абагу́ленага (адуш.)		 абагу́леную абагу́ленае абагу́леныя (неадуш.)
абагу́леных (адуш.)
Т. абагу́леным абагу́ленай
абагу́ленаю		 абагу́леным абагу́ленымі
М. абагу́леным абагу́ленай абагу́леным абагу́леных

Кароткая форма: абагу́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абагу́лены обобществлённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагу́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абагуліць.

2. у знач. прым. Які ў працэсе калектывізацыі з прыватнага, індывідуальнага ператварыўся ў грамадскі, калектыўны. Абагуленая жывёла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обобществлённый аграма́джаны; абагу́лены; мног. паабагу́льваны;

обобществлённый труд аграма́джаная пра́ца;

обобществлённый скот абагу́леная жывёла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)