абагу́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад абагуліць.
2. у знач. прым. Які ў працэсе калектывізацыі з прыватнага, індывідуальнага ператварыўся ў грамадскі, калектыўны. Абагуленая жывёла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)