фотапласці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
У фатаграфіі — невялікая шкляная пласцінка, накрытая з аднаго боку святлоадчувальным слоем, на якім адбіваецца вобраз каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чэмпіяна́т, ‑у, М ‑наце, м.
Спаборніцтва на першынство ў якім‑н. відзе спорту або ў спартыўных гульнях. Шахматны чэмпіянат. Чэмпіянат па футболу. Чэмпіянат свету па вольнай барацьбе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ды́ба ’прылада катавання’ (БРС), ’слуп у студні, на якім вісіць крук для выцягвання вядра з вадой’ (Касп.). Да ды́ба́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Здайна́ ’нагбом’ (слонім., Нар. лекс.). З + р. скл. назоўніка *dojьnъ/o, з якім звязаны вытворныя даёнка, дайніца ’пасудзіна для даення’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Патос ’пласт (сена)’ (ветк., Мат. Гом.). Роднаснае да стос (гл.), у якім с‑ разумелася як прэфікс і змянілася на па‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Плісця́нка, плацейка ’плецены пояс, якім падпяразвалі сарочку’ (Нік. Очерки; Малч.). У выніку кантамінацыі слоў пліса ’байка’ і таіцянка < плёсні (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прасто́та ’зборня простых людзей’ (Нас.). Ад про́сты з суф. зборнасці ‑ота, аб якім гл. Сцяцко, Афікс. наз., 120 і наст.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сага́нка ’цыганка’ (Сл. ПЗБ). З цыганка (гл.) у выніку дыялектнага змянення ц > с, аб якім гл. Карскі, 1, 362–363.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слю́га, слюга̀ ‘суцэльнае бервяно пад вокнамі’ (ЛА, 4), ‘бервяно ў мосце’, ‘бервяно, па якім усцягваюць калоды’ (ЛА, 5). Гл. слега.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вагкава́ты ’ў якім адчуваецца вільгаць’ (КТС): «Крочаць па вагкаватай гравійцы» (А. Кулакоўскі). Да вогкі ’волкі’ (гл.). Параўн. ваўкаваты ’недасушаны, вільготны’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)