Verbum

зба́лавацца, ‑луюся, ‑луешся, ‑луецца; зак.

1. Распесціцца, разбалавацца. Збалавацца ў раскошы. Збалавацца ад гультайства.

2. Стаць надта свавольным, гарэзлівым (пра дзіця).

знерухо́мець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць нерухомым. Аляксей баязліва схамянуўся, нацягнуў коўдру на галаву, падкурчыў ногі і адразу знерухомеў, заціх. Машара.

пабуйне́ць, ‑ее; зак.

Стаць, зрабіцца больш буйным. Дождж пабуйнеў, і Косця з задавальненнем падстаўляў пад яго то грудзі, то спіну. Курто.

падвы́піць, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; зак.

Разм. Крыху, нямнога выпіць спіртнога; стаць, зрабіцца злёгку п’яным. Падвып’юць, ведаеш, мужчыны. Ото гаворка распачнецца! Колас.

пазамака́ць, ‑ае; зак.

1. Стаць мокрым, замокнуць — пра ўсё, многае. Сена пазамакала.

2. Набрыняўшы, перастаць цячы — пра ўсё, многае. Бочкі пазамакалі.

паслу́шнік, ‑а, м.

Чалавек, які жыве ў манастыры і рыхтуецца стаць манахам; прыслужнік у манастыры. [Лукаш:] — У манастыр аддам, у паслушнікі! Клімковіч.

пастрайне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць стройныя, страйнейшым. Нават магло здавацца, што ён [Адам Блецька] выраўняўся і пастрайнеў з усёй сва[ёй] постаці. Чорны.

пачасці́цца, ‑ціцца; зак.

Разм. Стаць больш частым. Спачатку .. шчоўканне чулася з вялікімі інтэрваламі. Потым яно пачасці — лася і раптам прапала. Гавеман.

разрумя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Пакрыцца румянцам, стаць румяным. Кабеты таксама разрумяніліся, як тыя пірагі пад вялікдзень у добрае гаспадыні. Колас.

ступі́цца, ступіцца; зак.

Стаць тупым, затупіцца. Расказвай жа, як жывеш. Выкладзі праўду крутую... Ці не ступіўся лямеш, Што цаліну пластуе? Макаль.