забурэ́ць, ‑эе; зак.

Разм.

1. Пачаць бураць, стаць бурым. Жыта забурэла.

2. Паказацца, вылучыцца сваім бурым колерам (пра што‑н. бурае).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)