Verbum

вальцо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які абслугоўвае вальцовачныя машыны.

|| ж. вальцо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

бето́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па бетонных работах.

|| ж. бето́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

аддзе́лачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па аддзелачных работах.

|| ж. аддзе́лачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

фарбава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па фарбавальнай справе.

|| ж. фарбава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

цестаме́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апарат, які замешвае цеста, а таксама рабочы, які выконвае такую работу.

пая́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст, які займаецца паяннем.

|| ж. пая́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

сезо́ннік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Рабочы на сезонных работах.

|| ж. сезо́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

прахо́дчык, -а, мн. -і, -аў м.

Рабочы па праходцы горных вырабатак.

|| ж. прахо́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

стара́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Рабочы, які займаецца саматужнай здабычай золата; золаташукальнік.

|| прым. стара́цельскі, -ая, -ае.

стрыга́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы — спецыяліст па стрыжцы авечак.

|| ж. стрыга́льшчыца, -ы, мн. -ы, -шчыц.