Verbum

прэс-парашо́к, ‑шку, м.

Спец. Раздробненая пластмаса, з якой пад вялікім ціскам вырабляюць розныя прадметы. Гузікі з прэс-парашку.

прэс-клу́б, ‑а, м.

Клуб журналістаў.

прэс-канферэ́нцыя, ‑і, ж.

Сустрэча дзяржаўнага, палітычнага, грамадскага або навуковага дзеяча (дзеячаў) з прадстаўнікамі прэсы для высвятлення пытанняў шырокага грамадскага значэння. Прэс-канферэнцыя для савецкіх і замежных журналістаў.

[Англ. press-conference.]

прэс-фо́рма, ‑ы, ж.

Спец. Прыстасаванне для вырабу аб’ёмных рэчаў, дэталей шляхам прасавання.

[Ням. Pressform.]

прэс-аташэ́, нескл., м.

Супрацоўнік дыпламатычнага прадстаўніцтва (пасольства, місіі і пад.) па пытаннях друку.

прэс-бюро́, нескл., н.

1. Рэдакцыйны апарат для абслугоўвання друку, створаны на перыяд работы з’ездаў, канферэнцыі, нарад.

2. Пастаянны аддзел пры агенцтвах друку, тэлеграфна-інфармацыйных агенцтвах і іншых арганізацыях, які забяспечвае прэсу артыкуламі, інфармацыяй, ілюстрацыйным і іншым матэрыялам. Прэс-бюро БелТА.

[Англ. press-bureau.]

прэс-падбо́ршчык, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая машына, якая адначасова падбірае і прасуе сена, салому і пад.

прэс-пап’е́, нескл., н.

1. Адна з пісьмовых прылад у выглядзе бруска або выгнутай пласцінкі з прымацаванымі лісткамі прамакальнай паперы. Прамакнуць напісанае прэспап’е.

2. Цяжкі прадмет з бронзы, мармуру або якога‑н. металу і пад., якім прыціскаюць паперы, дакументы, каб яны не раскідаліся. [Рымар] пераклаў на стале нейкія паперы, прыціснуў іх прэс-пап’е. Арабей.

[Фр. presse-papiers.]

прэс-цэ́нтр, ‑а, м.

Орган з’ездаў, нарад, спартыўных спаборніцтваў і пад., які забяспечвае карэспандэнтаў і каментатараў радыё і тэлебачання інфармацыяй. // Цэнтр карэспандэнтаў, акрэдытаваных дзе‑н.