Verbum

двухпо́лы, -ая, -ае (спец.).

1. Які мае адзнакі мужчынскага і жаночага полу (пра арганізм чалавека, жывёлы).

2. Які мае тычынкі і песцікі ў адной кветцы.

Двухполыя кветкі.

лахма́ты, -ая, -ае.

1. Які мае доўгую, густую поўсць; касматы.

Л. сабака.

Лахматая шапка.

2. Які мае ўскудлачаныя валасы.

Л. чалавек размахваў рукамі.

|| наз. лахма́тасць, -і, ж.

разгалінава́ны, -ая, -ае.

1. Які мае многа галін, разгалінаванняў.

Разгалінаваная яблыня.

2. Які мае многа адцзелаў, аддзяленняў, размешчаных у розных месцах.

Разгалінаванае прадпрыемства.

|| наз. разгалінава́насць, -і, ж.

заня́ты, -ая, -ае.

Які мае многа работы, спраў.

З. чалавек.

вымаўле́нчы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вымаўлення.

Вымаўленчыя нормы.

брыклі́вы, -ая, -ае (разм.).

Які мае звычку брыкацца.

Б. конь.

бяспі́сьменны, -ая, -ае.

Які не мае сваёй пісьменнасці.

Бяспісьменныя народнасці.

васпава́ты, -ая, -ае.

Які мае сляды воспы; рабы.

В. твар.

во́латаўскі, -ая, -ае.

Які мае адносіны да волата.

Волатаўская сіла.

безгало́сы, -ая, -ае.

Які мае дрэнны, слабы голас.

Безгалосая спявачка.