Verbum

трапка́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Ручнік з доўгімі махрамі, звычайна з грубага палатна.

трухляве́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Тое, што і трухлець.

цалі́к, -у́, м.

Няходжаная, няезджаная прастора, звычайна снежная.

Дарогі не было, ехалі па цаліку.

цыбу́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Сцябло, звычайна полае і пругкае.

Цыбуры сланечніку.

шараба́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкі, звычайна двухколавы экіпаж.

|| прым. шараба́нны, -ая, -ае.

драбі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., дро́біцца і драбі́цца; незак.

1. Разбівацца на дробныя часткі.

Хвалі дробяцца аб скалы.

2. перан. Расчляняцца, раздзяляцца.

Дробяцца сілы.

|| зак. раздрабі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ро́біцца.

нарака́нне, -я, н.

1. гл. наракаць.

2. звычайна мн. -і, -яў. Дакор, папрокі.

Матчыны нараканні.

парэ́нча, -ы, звычайна мн. -ы, -аў, ж.

Тое, што і поручань.

|| прым. парэ́нчавы, -ая, -ае.

паса́ж², -у, мн. -ы, -аў, м.

Частка музычнага твора, звычайна віртуознага характару.

Іграць цяжкі п.

пе́рсцень, -я, мн. -і, -яў, м.

Пярсцёнак звычайна з каштоўным каменем.

|| прым. пе́рсценевы, -ая, -ае.