звыча́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
звыча́йна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звыча́йна, прысл.

Часцей за ўсё, пастаянна, па ўсталяванай звычцы.

Як з.

Такія вечары з. праходзяць весела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звыча́йна нареч.

1. обы́чно; обыкнове́нно; обы́денно;

2. привы́чно;

1, 2 см. звыча́йны 1, 2;

3. нере́дко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звыча́йна, прысл.

1. Прысл. да звычайны.

2. Большай часткай, пастаянна. [Сабака] не выспаўся або так штось заленаваўся, бо не кінуўся адразу да мяне, як рабіў гэта звычайна. Колас. Крук, на якім звычайна вісела дубальтоўка, быў пусты. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звыча́йна прысл. gewöhnlich, üblich, üblicherweise

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обыкнове́нно нареч. звыча́йна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обы́чно нареч. звыча́йна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обыкнове́ние ср. звы́чай, -чаю м., звы́чка, -кі ж.;

по обыкнове́нию звыча́йна, як звыча́йна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задрэ́нчыць

‘пачаць дрэнчыць - не даваць спакою, турбаваць (звычайна безас.)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. задрэ́нчыць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. задрэ́нчыла

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нере́дко нареч. нярэ́дка; (часто) ча́ста; (обычно) звыча́йна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)