задрэ́нчыць
‘пачаць дрэнчыць - не даваць спакою, турбаваць (звычайна безас.)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| задрэ́нчыць | - | |
| Прошлы час | ||
| - | - | |
| - | ||
| задрэ́нчыла | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)