цыбу́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Сцябло, звычайна полае і пругкае.

Цыбуры сланечніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)