скандалізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго (што) (кніжн.).

Скандальнымі паводзінамі выклікаць у каго-н. пачуццё няёмкасці, абурэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заляца́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., да каго.

Аказваць увагу каму-н., імкнучыся выклікаць прыхільнасць.

З. да жанчыны.

|| наз. заляца́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прастудзі́ць, -уджу́, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., каго-што.

Прастудай выклікаць хваробу, захворванне.

П. дзяцей.

П. вуха.

|| незак. прасту́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вызыва́ть несов., в разн. знач. выкліка́ць, вызыва́ць; см. вы́звать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замяша́нне ср. замеша́тельство, расте́рянность ж.; смяте́ние;

вы́клікаць з. — вы́звать замеша́тельство (расте́рянность, смяте́ние); привести́ в замеша́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкліка́цца, ‑а́ецца; незак.

Зал. да выкліка́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кукарэ́чыць

‘карабаціць - рабіць што-небудзь карабатым, скрыўляць, выгінаць; выклікаць у каго-небудзь агіду, непрыемнае пачуццё’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кукарэ́чу кукарэ́чым
2-я ас. кукарэ́чыш кукарэ́чыце
3-я ас. кукарэ́чыць кукарэ́чаць
Прошлы час
м. кукарэ́чыў кукарэ́чылі
ж. кукарэ́чыла
н. кукарэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. кукарэ́ч кукарэ́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кукарэ́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

порожда́ть несов.

1. (рожать) уст., высок. нараджа́ць, параджа́ць;

2. перен. параджа́ць, спараджа́ць; (вызывать) выкліка́ць; (причинять) прычыня́ць;

порожда́ть недоразуме́ния параджа́ць (выкліка́ць) непаразуме́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калаці́ць, калачу́, кало́ціш, кало́ціць; незак.

1. каго-што. Выклікаць дрыжанне чаго-н.; хістаць, трэсці.

Выбухі гармат калацілі горад.

К. яблыкі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго (што). Выклікаць дрыжыкі (пра страх, ліхаманку, холад і пад.).

Мяне калоціць (безас.).

3. каго-што і без дап. Рабіць вобыск (разм.).

4. што. Гатаваць якую-н. страву, размешваючы калатоўкай (разм.).

К. зацірку.

5. перан., каго (што). Выклікаць непрыемнае пачуццё.

Гэта несправядлівасць калоціць мяне.

6. каго-што і без дап. Часта і моцна стукаць; наносіць удары, біць (разм.).

К. кулакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акіслі́ць, ‑ліць; зак., што.

Спец. Выклікаць акісленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)