неприкра́шенный непадфарбава́ны; непрыаздо́блены; (неподдельный) непадро́блены; (естественный) натура́льны; (голый) го́лы;

неприкра́шенная и́стина го́лая пра́ўда (пра́ўда без перабо́льшання);

в неприкра́шенном ви́де у непадфарбава́ным (непрыаздо́бленым) вы́глядзе (у вы́глядзе без прыхаро́швання).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обмо́тка ж.

1. (действие) абмо́тка, -кі ж., абмо́тванне, -ння ср.;

обмо́тка кату́шек абмо́тка шпу́лек;

2. в др. знач. абмо́тка, -кі ж.;

про́вод без обмо́тки про́вад без абмо́ткі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́га, -і, ДМ пу́зе, мн. -і, пуг, ж.

Прымацаваны да палкі кавалак спецыяльна звітай вяровачкі або сырамяці, якім паганяюць жывёлу.

Раменная п.

◊

Як пугаю па вадзе (разм.) — без пэўнага выніку, без знаку.

|| памянш. пу́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Слаўную пужку звіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павалачы́цца сов., разг.

1. поскита́ться, поброди́ть, потаска́ться;

2. (поухаживать без серьёзных намерений) поволочи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палява́ць (на каго, каго і без дап.) несов. охо́титься (на кого, за кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарахце́ць несов., разг.

1. тарахте́ть;

2. перен. (без умолку говорить) тарахте́ть, тарато́рить, треща́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. заправіць, заправіцца.

2. Прыправа да стравы, заправа (разм.).

Страва без запраўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кары́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Чорны дробны сушаны вінаград без костачак.

|| прым. кары́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязву́сы, -ая, -ае.

1. Без вусоў.

Бязвусыя юнакі.

2. Безасцюковы.

Бязвусая пшаніца.

|| наз. бязву́сасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віка́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

У праваслаўнай царкве: памочнік епіскапа, епіскап без епархіі; у пратэстанцкай царкве: памочнік святара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)