запа́льчывасць, ‑і,
Уласцівасць і стан запальчывага; гарачнасць, парыў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запа́льчывасць, ‑і,
Уласцівасць і стан запальчывага; гарачнасць, парыў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згу́бнасць, ‑і,
Уласцівасць згубнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́тах, ‑а,
Месяц у апошняй квадры, на зыходзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́нкава,
Знешне, звонку; на выгляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыфма́ч, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыцы́на, ‑ы,
Алей, які здабываецца з насення клешчавіны (ужываецца як слабіцельнае).
[З польск. rycyna.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэве́рсія, ‑і,
1. З’яўленне ў арганізмаў прыкмет, уласцівых
2. Тое, што і рэверсіраванне.
3. Зварот маёмасці ранейшаму ўладальніку.
[Ад лац. reversio — зварот.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саўнарко́м, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фаталі́зм, ‑у,
[Ад лац. fatalis — наканаваны; фатальны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чацвярці́чны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з геалагічным перыядам ці сістэмай, якая складае другую частку кайназойскай эры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)