ку́льтаўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да культу (у 2 знач.). Чорнаму ўласцівы глыбокі гістарызм мыслення. Ён вельмі стойка супраціўляўся культаўскім тэндэнцыям у літаратуры. Дзюбайла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лагавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да логу. Між шэрагу хат, якія складалі сабою бок вуліцы, адмяжоўваючы майдан ад лагавое вуліцы, праходзілі рэдкія пешаходы. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лікёрны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лікёру, звязаны з яго вытворчасцю, продажам. Лікёрныя прадпрыемствы. // Прыгатаваны з лікёрам. Лікёрная начынка. // Прызначаны для лікёру. Лікёрныя чаркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лыча́сты, ‑ая, ‑ае.
Які мае доўгі лыч, з доўгім лычом. [Андрэенка] распытваў пра распарадак на ферме, пра рацыён, пільна аглядаў станкі і іх лычастых жыхароў. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мазо́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да мазаля. Мазольны пластыр.
2. Тое, што і мазолісты. — Я сам працаўнік, І мазольныя маю я рукі. Гурло.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
політэхні́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з вывучэннем і прымяненнем розных галін тэхнікі. Політэхнічны інстытут.
2. Які мае адносіны да політэхнізму, заснаваны на політэхнізме. Політэхнічнае навучанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прафілява́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прафіляваць.
2. у знач. прым. Які мае пэўны профіль, правільную форму ў сячэнні. Прафіляваны метал. Прафіляваная дарога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
працэ́нтны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да працэнта; выражаны ў працэнтах. Працэнтная норма. Працэнтнае вылічэнне.
2. Які прыносіць працэнты (у 2 знач.). Працэнтныя грошы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паліа́ндрыя, ‑і, ж.
Спец. Адна з перажытачных форм шлюбу, пры якой адна жанчына мае некалькі мужоў адначасова, мнагамужжа; захавалася сярод некаторых плямён Тыбета і Індыі.
[Ад грэч. polý — многа і anēr (andros) — муж.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памо́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да памолу, прызначаны для памолу (у 1 знач.). Памольны збор. □ Паліна на нейкі час спынілася ля памольнай машыны. Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)