венге́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Венгрыі і венграў. Венгерская мова. Венгерская культура.

2. у знач. наз. венге́рскае, ‑ага, н. Гатунак вінаграднага віна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да водаправода. Водаправодная сетка. Водаправодны кран. □ З Полацка на будоўлю прыйшла лінія электраперадачы; пракладваліся водаправодныя і каналізацыйныя трубы. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імбі́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да імбіру. Імбірны пах. // Які здабываецца з імбіру. Імбірны алей. // Прыгатаваны з імбіру, з імбірам. Імбірнае піва. Імбірныя пернікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабе́чы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да кабеты, належыць ёй; жаночы. Кабечы лёс. □ А спеў дзявочы і кабечы аж разлягаўся ў шчыры лес. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́мбалавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да камбалы.

2. у знач. наз. ка́мбалавыя, ‑ых. Сямейства касцістых рыб, да якога адносяцца камбала, палтус і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампенсава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад кампенсаваць.

2. у знач. прым. Які мае кампенсацыю (у 2 знач.); ураўнаважаны чым‑н. Кампенсаваны парок сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камфо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камфары, уласцівы ёй. Камфорны пах. // Прыгатаваны з камфары, з камфарой. Камфорны спірт. Камфорнае масла.

•••

Камфорнае дрэва гл. дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канстытуцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канстытуцыі (у 1 знач.). Канстытуцыйныя законы. Канстытуцыйная камісія. // Заснаваны на канстытуцыі. Канстытуцыйны лад. Канстытуцыйная форма праўлення. Канстытуцыйная манархія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́псавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гіпсу, складаецца з гіпсу (у 1 знач.). Гіпсавы пласт. Гіпсавы камень. // Зроблены з гіпсу. Гіпсавы бюст. Гіпсавая павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грануля́цыя, ‑і, ж.

1. Тое, што і грануляванне.

2. Бачная зярністасць сонечнай паверхні.

3. Новая тканка, якая разрастаецца пры загойванні раны і мае зярністы выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)