Verbum

самасто́йны, -ая, -ае.

1. Які існуе асобна ад іншых; незалежны.

Самастойная дзяржава.

Жыць самастойна (прысл.).

2. Здольны дзейнічаць сам, без чужой дапамогі.

С. чалавек.

Самастойныя паводзіны.

3. Які робіцца сваімі сіламі або па сваёй ініцыятыве, без пабочнага ўплыву.

Самастойнае даследаванне.

|| наз. самасто́йнасць, -і, ж.

самацёк, -у, м.

1. Рух вадкасці або сыпкіх рэчываў сілай свайго цяжару.

С. вады.

2. перан. Ход якой-н. справы, працы без плана, без кіраўніцтва, стыхійнае ажыццяўленне чаго-н.

Пусціць справу на с.

|| прым. самацёчны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Самацёчнае арашэнне.

С. канал.

камзо́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Даўнейшая мужчынская верхняя вопратка, звычайна без рукавоў.

|| прым. камзо́льны, -ая, -ае.

каха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што) і без дап.

Мець вялікае сардэчнае пачуццё да асобы іншага полу.

ке́міць, ке́млю, ке́міш, ке́міць; незак., што і без дап. (разм.).

Разумець, разбірацца, цяміць.

|| зак. ске́міць, -млю, -міш, -міць.

кішмі́ш, -у, м.

Гатунак салодкага вінаграду без костачак, а таксама разынкі з гэтага вінаграду.

|| прым. кішмі́шны, -ая, -ае.

гідрапо́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Вырошчванне раслін без грунту на штучных пажыўных растворах.

|| прым. гідрапо́нны, -ая, -ае.

бяздро́тавы, -ая, -ае.

Які працуе без дротавых прыстасаванняў (для прыёму і перадачы гукаў, сігналаў).

Бяздротавая сувязь.

Б. тэлефон.

бясшлю́бны, -ая, -ае.

Без шлюбу або па-за шлюбам (жыццё, быт, існаванне).

Бясшлюбнае жыццё.

|| наз. бясшлю́бнасць, -і, ж.