траўматало́гія, ‑і,
Раздзел медыцыны, які вывучае траўматычныя пашкоджанні, хваробы, звязаныя з
[Ад грэч. tráuma — рана і logos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траўматало́гія, ‑і,
Раздзел медыцыны, які вывучае траўматычныя пашкоджанні, хваробы, звязаныя з
[Ад грэч. tráuma — рана і logos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нава́цыя, ‑і,
1. У юрыспрудэнцыі — пагадненне бакоў аб замене аднаго заключанага
2. Новаўвядзенне.
[Лац. novatio — абнаўленне, змяненне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пратэ́са, ‑ы,
Тое, што і харугва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акіяна́рый, ‑я,
Вадаём. басейн, абсталяваны для ўтрымання марскіх жывёл і рыб з мэтай назірання за
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яны́,
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
махо́рачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да махоркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кантакарэ́нт, ‑а,
У капіталістычных краінах — адзіны рахунак, які адкрываецца ўстановамі банка сваім пастаянным кліентам для ўзаемнага разліку паміж
[Ад іт. conto corrente — бягучы рахунак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лапаце́ць, ‑ціць;
Тое, што і лапатаць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дурні́чнік, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запрапа́сці, ‑паду, ‑падзеш, ‑падзе; ‑падзём, ‑падзяце;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)