ілюстра́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. гл. ілюстраваць.
2. Малюнак у кнізе, часопісе і пад., які суправаджае тэкст або тлумачыць змест.
Альбом з ілюстрацыямі.
3. перан. Прыклад, які дапаўняе, пацвярджае што-н.
Бліскучая і.
|| прым. ілюстрацы́йны, -ая, -ае.
І. матэрыял.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
укра́сціся, -ра́дуся, -ра́дзешся, -ра́дзецца; -ра́ўся, -ра́лася; зак., у што.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выпадкова з’явіўшыся, застацца незаўважаным.
У тэкст укралася памылка.
2. Непрыкметна з’явіцца дзе-н., пранікнуць куды-н.
У душу ўкраўся страх.
|| незак. укра́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
малі́тва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
1. У веруючых: тэкст, які чытаецца, калі звяртаюцца да Бога ці святых.
Чытаць малітву.
2. Маленне, звяртанне з малітвай да Бога, святых.
М. скончылася.
|| прым. малі́твены, -ая, -ае і маліто́ўны, -ая, -ае.
М. спеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Лібрэта ’слоўны тэкст вялікага музычнага твора’, ’план сцэнарыя’ (ТСБМ). Паводле Крукоўскага (Уплыў, 84), запазычана з рус. либретто, хаця слова магло быць вядомым праз польск. libretto < італ. libretto ’кніжачка’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
канфера́нс, ‑у, м.
Выступленне на сцэне, звязанае з аб’яўленнем нумароў праграмы эстраднага прадстаўлення, канцэрта, а таксама тэкст такога выступлення. Удалы канферанс. Аўтар канферансу.
[Фр. conférence.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фанагра́ма, ‑ы, ж.
Спец. Тэкст або гукі, запісаныя пры дапамозе фанографа на плёнцы, пласцінцы і пад.; плёнка, пласцінка і пад. з такім запісам.
[Ад грэч. phōnē — гук і gramma — запіс.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агаласі́ць, -лашу́, -ло́сіш, -ло́сіць; -ло́шаны; зак., што.
1. Напоўніць якімі-н. гукамі.
А. лес песнямі.
2. Урачыста абвясціць, абнародаваць.
А. тэкст прывітальнай тэлеграмы.
|| незак. агало́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.) і агалаша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. агалашэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каве́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
Разм. Вымаўляць няправільна, з памылкамі. Каверкаць словы. // Непрыгожа, незразумела пісаць. Каверкаць літары. // Няправільна перадаючы, скажаць, перакручваць. Каверкаць тэкст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкрэ́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Аддзяліць або выдзеліць рыскай. Берсан чырвоным алоўкам адкрэсліў на яшчэ вільготным аркушы газеты тэкст, набраны больш буйным шрыфтам. Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каве́ркаць несов., в разн. знач., разг. кове́ркать;
к. сло́вы — кове́ркать слова́;
к. лі́тары — кове́ркать бу́квы;
к. тэкст — кове́ркать текст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)