пазапуска́цца, ‑аюцца; зак.

Перастаць даіцца — пра ўсіх, многіх. Каровы пазапускаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ату́хнуць, ‑не; пр. атух, ‑ла; зак.

Паслабець, перастаць зырка гарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрыба́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Перастаць рыбачыць; спыніць рыбную лоўлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцура́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго-чаго.

Адрачыся, парваць сувязь, адносіны з кім-, чым-н.; перастаць прызнаваць за ісціну што-н. роднае, блізкае, сваё; пакінуць прызнаваць.

А. родных, блізкіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́ключыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

1. Перастаць удзельнічаць у чым‑н. Выключыцца з жыцця калектыву. Выключыцца з гульні.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перастаць дзейнічаць адключыўшыся. Святло выключылася. Матор выключыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазво́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Звесціся, перастаць існаваць — пра ўсіх, многіх. Пазводзіліся авечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахаце́цца, ‑хочацца; безас. зак.

Разм. Перастаць хацецца; расхацецца. Хлапчукам перахацелася піць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгалёкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Перастаць галёкаць. Адгалёкаў і супакоіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддаі́цца, ‑доіцца; зак.

Перастаць даіцца, даваць малако (перад ацёлам). Карова аддаілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтанцава́ць, ‑танцую, ‑танцуеш, ‑танцуе; зак.

Скончыць, перастаць танцаваць; пратанцаваць пэўны час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)