лакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; заг. лакіруй; незак., што.
1. Пакрываць лакам. Лакіраваць мэблю.
2. перан. Прыхарошваць, прыгладжваць, скрываючы недахопы. Лакіраваць рэчаіснасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
металізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.
Спец. Пакрыць (пакрываць) які‑н. матэрыял тонкім слоем металу, каб надаць яму пэўныя ўласцівасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.
1. Асноўваць, базіраваць. Грунтаваць вывады на правераных даных.
2. Пакрываць грунтам (у 5 знач.). Грунтаваць мэблю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
румя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., каго-што.
1. Выклікаць румянец на твары, шчоках. А новы дзень румяніць людзям шчокі, Бо з сонцам пачынаюць дзень. Тармола. Ты думаеш аб сярдзітых завірухах, якія так прыгожа румяняць шчокі і бадзёраць падарожнік... Якімовіч.
2. Пакрываць румянамі (твар, шчокі). Румяніць твар.
3. Рабіць чырвоным, пакрываць румянцам (у 2 знач.). Румяніць возера зара. Смагаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паціні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Спец. Пакрыць (пакрываць) медныя і бронзавыя вырабы пацінай для таго, каб надаць ім выгляд старадаўніх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тушава́ць¹, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; незак., што.
Наносіць цені на малюнак, пакрываць тушоўкай (у 2 знач.).
|| зак. затушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны.
|| наз. тушава́нне, -я, н. і тушо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.
|| прым. тушава́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.
Пакрываць грунтам (у 3 знач.).
Г. палатно.
|| зак. загрунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.
|| наз. грунтава́нне, -я, н. і грунто́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.
|| прым. грунто́вачны, -ая, -ае і грунтава́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
храмі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).
1. Пакрыць (пакрываць) металічныя вырабы хромам (у 1 знач.).
2. Апрацаваць (апрацоўваць) скуру солямі хрому.
|| наз. храмі́раванне, -я, н. і храміро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.
|| прым. храміро́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Кле́ктаць кл́екты ’пакрываць сценкі вулея воскам’ (Анох.). Гл. клёк 2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
брукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.
Пакрываць, укладаць каменем (вуліцы, дарогі, плошчы і пад.). Мы праз горку да рэчкі Канал павялі, Брукавалі каменнем яго берагі. Куляшоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)