лячэ́бнік, ‑а, м.
Уст. Кніга, у якой апісаны папулярныя спосабы лячэння розных хвароб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Талму́д ’звод бытавых, прававых прадпісанняў і правіл у іудзеяў’, ’вялікі рукапіс, кніга’ (ТСБМ), ’свяшчэнная кніга веруючых яўрэяў; цяжкі для разумення тэкст, пісанне’ (Скарбы), тальму́д ’свяшчэнная кніга ў іудзеяў’ (Некр. і Байк.). Ст.-бел. талмутъ, талматъ, талмотъ, толмутъ ’тс’ запазычана ў канцы XV ст. або непасрэдна з ідыш Talmud ’вучэнне; святая кніга ў габрэяў’ (Астравух, Ідыш-бел. сл.), або адтуль жа праз ст.-польск. talmud, talmut ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 175, 184), што да іўр. talmū́dh ’вучэнне’ < lāmádh ’вучыўся’ (ЕСУМ, 5, 509; Голуб-Ліер, 477).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трэ́бнік ‘кніга, у якой сабраны малітвы для адпраўлення трэб’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк.), ст.-бел. требникъ ‘тс’, ‘ахвярнік’ (ГСБМ). Са ст.-слав. трѣбьникъ, ‘кніга рытуалаў у грэчаскай царкве’. Да трэ́ба 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шнуравы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да шнура, зроблены з яго. Шнуравая праводка злектрычнасці. Шнуравое пакрыццё. Шнуравыя рамяні. // Прызначаны для шнура. Шнуравыя ніткі. Шнуравое валакно.
2. Змацаваны, сцягнуты шнурам; прашнураваны. Шнуравы сшытак.
•••
Шнуравая кніга гл. кніга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кніга́р ’прадавец кніг’ (Др.-Падб.). Гл. кніга 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кні́жнік ’кніжная паліца’ (Сцяшк. Сл.). Гл. кніга 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кні́жніца ’бібліятэка’ (Др.-Падб., Гарэц.). Гл. кніга 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
збо́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Кніга, у якой сабраны якія-н. творы, дакументы.
З. вершаў.
З. архіўных дакументаў.
2. Рэзервуар для збору якой-н. вадкасці, газу (спец.).
З. нафты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інвента́рны инвента́рный;
і. ну́мар — инвента́рный но́мер;
~ная кні́га — инвента́рная кни́га
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхо́дны прихо́дный;
п. о́рдар — прихо́дный о́рдер;
~ная кні́га — прихо́дная кни́га
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)