пі́сьменны, -ая, -ае.
1. Які ўмее чытаць і пісаць, а таксама які ўмее пісаць граматычна правільна.
П. чалавек.
2. Які мае неабходныя веды, звесткі ў якой-н. галіне.
П. інжынер.
3. Выкананы адпаведна, з асноўнымі патрабаваннямі.
П. праект.
|| наз. пі́сьменнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праве́даць, -аю, -аеш, -ае; зак.
1. каго-што. Тое, што і наведаць.
П. сястру.
2. што, аб чым, пра што і з дадан. Атрымаць звесткі пра каго-, што-н.
П. аб яго здароўі або пра яго здароўе.
|| незак. праве́дваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адры́вачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з асобных урыўкаў, які не складае цэлага; няпоўны, мала звязаны. Адрывачныя звесткі.
2. Які перапыняецца нечаканымі паўзамі, адрывісты. Адрывачныя фразы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чу́тна і чутно́.
1. безас., у знач. вык. Можна чуць.
Не ч. песень.
2. безас., у знач. вык. Ёсць звесткі (разм.).
Пра яго нічога не ч.
Ніякіх навін не ч.?
3. у знач. пабочн. сл. Кажуць, як кажуць, нібыта (разм.).
Ён, ч., добра зарабляе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каардына́та, -ы, ДМ -на́це, мн. -ы, -на́т, ж.
1. Адна з велічынь, якая вызначае месцазнаходжанне пункта на плоскасці або ў прасторы (спец.).
Геаграфічныя каардынаты.
2. перан., мн. Звесткі пра месцазнаходжанне або месцапражыванне каго-н. (разм.).
Напішы мне свае к.
|| прым. каардына́тны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спіс, -а, мн. спі́сы, -аў, м.
1. Пісьмовы пералік каго-, чаго-н.
С. студэнтаў.
2. Рукапісная копія; перапісаны тэкст чаго-н.
Старажытныя спісы летапісу.
3. Дакумент, у якім пералічаны якія-н. звесткі.
○
Паслужны спіс — дакумент са звесткамі аб праходжанні службы.
|| прым. спі́сачны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
факты́чны, -ая, -ае.
1. Які адлюстроўвае сапраўдны стан чаго-н., адпавядае фактам; заснаваны на дакументальнай дакладнасці або які адпавядае ёй.
Фактычныя звесткі.
Фактычныя доказы.
Фактычна (прысл.) ён з’яўляецца кіраўніком гэтай тэмы.
Фактычныя выклады.
2. Які існуе ў наяўнасці, але не ўзаконены юрыдычна.
Ф. шлюб.
|| наз. факты́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чува́ць, у форме інф. і ў знач. вык.
1. Можна чуць, чуецца.
Ч., як дождж барабаніць у шыбы.
2. Ёсць звесткі пра каго-, што-н. (разм.).
Што ч. на свеце? Бацька не вярнуўся з вайны, і нічога не чуваць пра яго.
3. Успрымацца органамі пачуццяў.
Ч. пах дыму.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паведамле́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. паведамляць — паведаміць.
2. Тое, аб чым паведамляюць. Важнае паведамленне. □ Паведамленне бацькі моцна ўразіла Міхася. Чарнышэвіч. // толькі мн. (паведамле́нні, ‑яў). Звесткі, якія перадаюцца, паведамляюцца. Апошнія паведамленні. Паведамленні бюро надвор’я. □ Увечары часта разам заседжваліся [сябры] каля рэпрадуктара, трывожна слухалі паведамленні з фронту... Мележ. // Невялікі даклад, інфармацыя. Навуковае паведамленне. Зрабіць паведамленне на канферэнцыі.
3. Дакумент, які ўтрымлівае звесткі аб чым‑н. Паведамленне на пасылку. □ Наташа дастала паведамленне, знайшла патрэбнае слова «залічана». Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыблі́зны, ‑ая, ‑ае.
Не зусім дакладны, але больш-менш блізкі да сапраўднага. Прыблізны падлік. Прыблізныя звесткі. □ Камандуючы быў незадаволены: ён выявіў, што разведчыкі.. карысталіся прыблізнымі данымі, мала рыхтаваліся да аперацый. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)