зве́сткі, -так, адз. зве́стка, -і, ДМ -тцы, ж.

Даныя, паведамленні пра каго-, што-н.

Атрымаць важныя з.

З. аб надвор’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зве́сткі, -так (ед. зве́стка ж.) све́дения;

з. аб надво́р’і — све́дения о пого́де

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зве́сткі, ‑так; адз. звестка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Даныя, паведамленні аб кім‑, чым‑н. Хлопцы ўсё больш смялелі і ўжо проста, як старому сябру, пачалі расказваць Лясніцкаму ўсе вясковыя навіны, зусім не падазраючы, што для камісара гэта былі амаль што самыя каштоўныя звесткі аб ворагах і сябрах. Шамякін. Партызаны заўсёды заходзілі да .. [настаўніцы], як да сваёй сувязной, дзяліліся навінамі, адпачывалі, атрымлівалі ў яе неабходныя звесткі. Шчарбатаў. // Даныя, якія характарызуюць каго‑, што‑н. Статыстычныя звесткі. Звесткі аб надвор’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зве́стка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зве́стка зве́сткі
Р. зве́сткі зве́стак
Д. зве́стцы зве́сткам
В. зве́стку зве́сткі
Т. зве́сткай
зве́сткаю		 зве́сткамі
М. зве́стцы зве́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зве́стка ж., см. зве́сткі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́ныя, -ых.

Звесткі, паказчыкі, неабходныя для абгрунтавання, абагульнення і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́ндэксны и́ндексный;

~ныя зве́сткі — и́ндексные све́дения

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазне́йшы, -ая, -ае.

Які адбыўся, наступіў пасля чаго-н.

Пазнейшыя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

застарэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Закаранелы, невылечны, непапраўны.

Застарэлая хвароба.

Застарэлыя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разла́хаць

‘разнесці што-небудзь (чуткі, звесткі)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разла́хаю разла́хаем
2-я ас. разла́хаеш разла́хаеце
3-я ас. разла́хае разла́хаюць
Прошлы час
м. разла́хаў разла́халі
ж. разла́хала
н. разла́хала
Загадны лад
2-я ас. разла́хай разла́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час разла́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)