вы́гуляцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

1. Уволю нагуляцца, адпачыць.

В. за дзень дома.

2. Набрацца сілы, адкарміцца на волі.

Выгулялася жывёла за лета.

|| незак. выгу́львацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страхо́вка в разн. знач. страхо́ўка, -кі ж.;

страхо́вка до́ма страхо́ўка до́ма;

получи́ть страхо́вку атрыма́ць страхо́ўку;

страхо́вка гимна́ста страхо́ўка гімна́ста;

страхо́вка от неприя́тностей страхо́ўка ад непрые́мнасцей;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Валы́ндзік ’валында, хлопчык, які не сядзіць дома’ (Нас.). Да валындацца, валандацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дама... (гл. дома...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «дома...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: дамарослы, дамасед, даматканы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надо́мніцтва, ‑а, н.

Выкананне даручанай работы дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страхо́ўка ж., в разн. знач. страхо́вка;

с. до́ма — страхо́вка до́ма;

атрыма́ць ~ку — получи́ть страхо́вку;

с. гімна́ста — страхо́вка гимна́ста;

с. ад непрые́мнасцей — страхо́вка от неприя́тностей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

антрэсо́лі, -ей і -яў, адз. -со́ль, -і, ж.

1. Верхні паўпаверх дома.

2. Род балкона ўнутры высокага памяшкання, звычайна ў выглядзе галерэі.

3. Насціл пад столлю для захоўвання рэчаў.

|| прым. антрэсо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надо́мны, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца дома. Надомная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбудава́ць сов. пристро́ить;

п. флі́гель да до́ма — пристро́ить фли́гель к до́му

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпако́ўня, -і, мн. -і, -яў, ж. і (разм.) шпако́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Жыллё для шпакоў у выглядзе невялікай будачкі, прымацаванай на доўгай жэрдцы ці на дрэве каля дома.

|| прым. шпако́ўніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)