Verbum

здага́длівы, -ая, -ае.

Кемлівы, які лёгка знаходзіць правільнае рашэнне.

Здагадлівае дзіця.

|| наз. здага́длівасць, -і, ж.

ура́жлівы, -ая, -ае.

Які лёгка паддаецца ўражанням, вельмі чулы.

Уражлівае дзіця.

|| наз. ура́жлівасць, -і, ж.

незаконнанаро́джаны, -ая, -ае.

Народжаны ад бацькоў, якія не былі ў законным шлюбе; пазашлюбны.

Незаконнанароджанае дзіця.

немаўля́, -я́ці, мн. -ля́ты, -ля́т, н.

Малое дзіця.

|| ласк. немаўля́тка, -а, мн. -і, -так, н.

палюля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго-што.

Правесці які-н. час, люляючы, калышучы.

П. дзіця.

дэфекты́ўны, -ая, -ае.

Які мае фізічныя або псіхічныя недахопы; ненармальны.

Дэфектыўнае дзіця.

|| наз. дэфекты́ўнасць, -і, ж.

залюля́ць¹, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго (што).

Давесці да дрымоты, да сну, люляючы.

З. дзіця.

замілава́льны, -ая, -ае.

Які выклікае або выражае замілаванне.

Замілавальнае дзіця.

Замілавальная ўсмешка.

|| наз. замілава́льнасць, -і, ж.

калыха́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Песня, якую спяваюць, калышучы дзіця.

Матуліна к.

вундэркі́нд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Дзіця з надзвычайнымі здольнасцямі.

|| прым. вундэркі́ндаўскі, -ая, -ае.