Verbum

элега́нтны, -ая, -ае.

Вытанчаны, зграбны, прыгожы; з густам.

Элегантнае адзенне.

Э. выгляд.

|| наз. элега́нтнасць, -і, ж.

першаво́браз, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Першапачатковы, зыходны вобраз, выгляд чаго-н.

|| прым. першаво́бразны, -ая, -ае.

малайцава́ты, -ая, -ае.

1. Удалы, спрытны.

М. хлопец.

2. Бравы, заліхвацкі.

М. выгляд.

|| наз. малайцава́тасць, -і, ж.

арыстакраты́зм, -у, м.

Манера паводзін, знешняя вытанчанасць, характэрныя арыстакратам.

|| прым. арыстакраты́чны, -ая, -ае.

А. выгляд.

Арыстакратычныя манеры.

запало́ханы, -ая, -ае.

Баязлівы, палахлівы ад пастаянных пагроз, пакаранняў.

З. кот.

З. выгляд.

|| наз. запало́ханасць, -і, ж.

франтаўскі́, -а́я, -о́е.

1. гл. франт.

2. Які мае модны выгляд, крой (пра адзенне, абутак).

Ф. касцюм.

імпаза́нтны, -ая, -ае.

Здольны рабіць уражанне; паважны з выгляду, велічны.

І. выгляд.

Імпазантная фігура.

|| наз. імпаза́нтнасць, -і, ж.

азада́чаны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў разгубленасці, які выражае здзіўленне; збянтэжаны.

А. выгляд твару.

|| наз. азада́чанасць, -і, ж.

упрыго́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

Набыць прыгожы, святочны выгляд.

Упрыгожыўся горад да свята.

|| незак. упрыго́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.