азада́чаны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў разгубленасці, які выражае здзіўленне; збянтэжаны.

А. выгляд твару.

|| наз. азада́чанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)