тра́гік, ‑а,
1. Акцёр, які выконвае трагічныя ролі.
2. Аўтар трагедыі.
[Ад грэч. tragikos — трагічны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тра́гік, ‑а,
1. Акцёр, які выконвае трагічныя ролі.
2. Аўтар трагедыі.
[Ад грэч. tragikos — трагічны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мікрааргані́зм, ‑а,
Нябачны простым вокам раслінны або жывёльны арганізм.
[Ад грэч. mikrós — маленькі і арганізм.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недапрацо́ўка, ‑і,
1.
2. Загана, недахоп у працы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недасве́дчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не мае належных ведаў аб чым‑н.
2. Нявопытны ў чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парашуты́зм, ‑у,
Скачкі з парашутам з самалёта, аэрастата як від спорту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пладажэ́рка, ‑і,
Шкодны матылёк, вусень якога корміцца пладамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аранжы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Зрабіць (рабіць) аранжыроўку.
[Ад фр. arranger — прыводзіць у парадак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліно́леум, ‑у,
Тоўстая непрамакальная тканіна, насычаная спецыяльным саставам, якая ужываецца для пакрыцця падлогі, абіўкі сцен і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кава́рства, ‑а,
Схільнасць да каварных учынкаў, замыслаў; вераломства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зака́зчык, ‑а,
Той, хто дае заказ 1 (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)