сі́тнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сітніку. У лазовых ды сітнікавых зарасніках, што былі перад [Янкам], мітусіліся чайкі, .. блішчала ў промнях сонца вада. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смаржко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да смаржка. Смаржковы соус.

2. у знач. наз. смаржко́выя, ‑ых. Сямейства сумчатых грыбоў, да якога адносяцца смаржкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаматаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да стаматаскопа. Стаматаскапічныя назіранні.

2. Які звязаны з атрыманнем адбіткаў артыкуляцыйных органаў пры ўтварэнні гукаў. Стаматаскапічны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

станс, ‑а, м.

1. Вершаваная страфа з чатырох радкоў, якая мае закончаную думку.

2. толькі мн. (ста́нсы, ‑аў). Верш, які складаецца з такіх строф.

[Фр. stance — страфа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэнаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да стэнаграфіі. Стэнаграфічная сістэма. Стэнаграфічны алфавіт.

2. Запісаны спосабам стэнаграфіі. Стэнаграфічная справаздача.

3. перан. Разм. Літаральны, дакладны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сургу́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сургучу. // Зроблены з сургучу. Усеўшыся, .. [чалавек] запатрабаваў пакет з Максімавымі паперамі. Зламаў сургучную пячатку, унурыўся ў паперы. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суса́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сусалі, з’яўляецца сусаллю. Сусальнае золата. // Пакрыты сусаллю. Сусальныя рызы.

2. перан. Які вызначаецца фальшывай прыгажосцю, саладжавасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямізара́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае сем зарадаў. Як хапіў Васіль свой ладны Самапал сямізарадны, Як прыцэліўся ён: п-пух! Ад вароны — толькі пух. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тары́фны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тарыфу; які ўстаноўлены тарыфам. Тарыфны даведнік. Тарыфная сістэма. // Які звязаны з устанаўленнем тарыфу. Тарыфнае бюро. Тарыфная палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохгра́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае тры грані. Трохгранны напільнік.

2. Спец. Які ўтвораны перасячэннем трох граней, што праходзяць цераз адну кропку. Трохгранны вугал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)