прапанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., каму.

1. каго-што або з інф. Падаць (падаваць) на абмеркаванне як пэўную магчымасць.

П. новы праект. П. пабудаваць мост.

П. чыю-н. кандыдатуру для абмеркавання.

2. што. Запытаць (пытаць), задаць (задаваць).

П. пытанне. П. задачу.

3. каго-што. Даць (даваць) у чыё-н. распараджэнне.

П. свае паслугі.

4. з інф. Патрабаваць, загадаць (загадваць) што-н. зрабіць (рабіць).

П. закончыць пабудову ў тыднёвы тэрмін.

|| незак. яшчэ прапано́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прапано́ва, -ы, ж. і прапанава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разуме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. каго-што. Усведамляць, спасцігаць розумам сэнс, змест і пад. чаго-н.; асэнсоўваць.

Р. усё сказанае.

Р. мастацтва.

Р. музыку.

2. што і з дадан. Ведаць, здагадвацца аб чым-н., усведамляць што-н.

Р. сваю памылку.

Р., што назад дарогі няма.

3. каго-што. Падразумяваць, мець на ўвазе.

4. у знач. пабочн. сл. разуме́еш (разуме́еце) Ужыв. з мэтай падкрэсліць што-н., звярнуць увагу на што-н.

Я, разумееш, не згодна з такой думкай.

|| наз. разуме́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; незак. і зак.

1. незак., каго-што. Правяраць стан або якасць каго-, чаго-н., выпрабоўваць.

С. свае сілы.

С. голас.

2. незак., што. Каштаваць што-н., есці што-н. для вызначэння смаку.

С. суп.

3. незак. і (радзей) зак., з інф. Рабіць (зрабіць) спробу выканаць якія-н. дзеянні, здзейсніць што-н.

С. заснуць.

С. узлезці на дрэва.

4. незак. і (радзей) зак., што. Зведваць (зведаць) што-н.

Ён ужо не раз спрабаваў турму.

|| зак. паспрабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́нуць¹, -ну, -неш, -не; сунь; су́нуты; зак.

1. каго-што. Усунуць, укласці ўсярэдзіну чаго-н., пад што-н., пакласці куды-н. спехам.

С. палена ў агонь.

С. ногі ў валёнкі.

2. Даць што-н. спяшаючыся, нядбайна, нехайна.

С. граблі ў рукі.

3. перан., каго-што і без дап.

4. што і без дап. Груба ўдарыць, стукнуць (разм.).

С. нажом у бок.

5. што і без дап. Паказаць што-н. са злосцю, з незадавальненнем; тыцнуць.

С. пропуск вахцёру.

Сунуць у лапу — даць хабар.

|| незак. со́ваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злупі́ць сов., разг.

1. в разн. знач. слупи́ть; содра́ть;

з. кару́ з дрэ́ва — слупи́ть (содра́ть) кору́ с де́рева;

до́рага з. — до́рого содра́ть (слупи́ть);

2. изби́ть (жесто́ко);

з. шку́ру — (з каго) содра́ть шку́ру (с кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дуга́ ж., в разн. знач. дуга́;

во́льтава д.физ. во́льтова дуга́;

электры́чная д. — электри́ческая дуга́;

д. Пятро́вафиз. дуга́ Петро́ва;

сагну́ць у дугу́ — (каго) согну́ть в дугу́ (кого);

сагну́цца ў дугу́ — согну́ться в дугу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́ступ, -пу м., в разн. знач. при́ступ;

п. бо́лю — при́ступ бо́ли;

п. стра́ху — при́ступ стра́ха;

рашу́чым ~пам узялі́ варо́жую крэ́пасць — реши́тельным при́ступом взя́ли вра́жескую кре́пость;

няма́ ~пу — (да каго) нет при́ступа (по́дступа) (к кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пільнава́ць несов.

1. охраня́ть, стере́чь, сторожи́ть, карау́лить;

п. сад — стере́чь (карау́лить) сад;

2. карау́лить, подстерега́ть;

п. на ву́ліцы каго́е́будзь — карау́лить (подстерега́ть) на у́лице кого́-л.;

3. (глядеть за кем-л.) смотре́ть, присма́тривать, следи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажартава́ць сов.

1. (нек-рое время) пошути́ть;

2. (з каго, чаго і без дап.) пошути́ть (над кем, чем и без доп.); (не зло — ещё) подтруни́ть (над кем, чем);

3. (сказать несколько острот) поостри́ть, состри́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зво́льніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што).

Вызваліць ад выканання якіх-н. абавязкаў, звязаных з вучобай, службай і пад.; зняць з работы.

З. у запас.

З. з работы.

|| незак. звальня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. звальне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)