Пляс ’месца для складання бярвенняў’ (добр., Мат. Гом.). З польск. plac ’рум’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́дзякала ’ануча для гаршкоў’ (Сцяшк. Сл.). Магчыма, да літ. padėklas ’падстаўка, падкладка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пры́зма ’вяроўка, скручаная з лазы, для замацавання дэталяў сахі’ (Скарбы). Гл. прызьмо́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прытумане́т ’кашалёк’ (Сл. Брэс.). З партамане́т, партмане́т ’невялікі кашалёк для грошай’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ража́няйка (рожаньяйко) ’кароткія вілы для перадачы снапоў’ (Нар. Гом.). Ад ражо́н (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Развахтава́цца ’разгайдацца, раскалыхацца для скачка’ (мядз., Нар. сл.). Ад вахта2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ра́льца ’вілкі для шпулькі ў ткацкім станку’ (Лексика Пол.). Гл. ра́лца1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ручаны́ ’апоры для драбін у возе’ (Сл. рэг. лекс.). Да ручка, рука.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ры́длі ’вілы з двума рагамі для гною’ (Сл. Гродз.). Да папярэдняга слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Та́нбурка ’кручок’ (Сл. ПЗБ), та́нбарка ’кручок для вязання’ (Бяльк.). Гл. тамбур2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)