спрашчэ́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да спрашчэнства, спрашчэнца, уласцівы ім. Але крытыка бывае розная: слушная, аб’ектыўная і, на жаль, вульгарызатарская, спрашчэнская. «ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ссыпны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да ссыпкі. Ссыпныя аперацыі. // Які служыць, прызначаны для ссыпання чаго‑н. Ссыпны пункт. Ссыпны свіран. Ссыпны чан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
станцы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да станцыі (у 1 знач.). Станцыйная платформа. □ Эшалон прайшоў некалькі станцый, ён шпарка прабягаў станцыйныя пралёты. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суверэ́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да суверэна; які ажыццяўляе вярхоўную ўладу. Суверэнны правіцель.
2. Які валодае суверэнітэтам, незалежны, самастойны. Суверэнная дзяржава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сульфа́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сульфатаў, змяшчае ў сабе сульфаты. Сульфатныя глебы. // Які атрымліваецца з дапамогай сульфатаў, апрацоўваецца сульфатамі. Сульфатнае мыла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сульфі́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сульфітаў, змяшчае ў сабе сульфіты. Сульфітныя сумесі. // Які атрымліваецца з дапамогай сульфітаў, апрацоўваецца сульфітамі. Сульфітная цэлюлоза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сце́лісты, ‑ая, ‑ае.
Які мае сцябло, што сцелецца па зямлі, або ствол з галінамі, якія распасціраюцца над самай зямлёй. Сцелісты гарбузнік. Сцелістая яблыня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таксамато́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да таксаматора; звязаны з вырабам і выкарыстоўваннем таксаматораў. Таксаматорны парк, дзе Савелій загадваў майстэрняй, знаходзіўся няблізка. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тапа́завы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тапазу, уласцівы яму. Тапазавы бляск. Тапазавая парода.
2. Зроблены з тапазу, з тапазам. Тапазавы пярсцёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трагікамі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да трагікамедыі (у 1 знач.). Трагікамічны твор.
2. Сумны і смешны адначасова. Трагікамічны выпадак. Трагікамічная падзея.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)