◎ Пацёхціся ’пачаць расці’ (пух., Сл. ПЗБ). З пух. цёхці ’цягнуць’ (там жа), якое з цесці ’тс’. Да прасл. tęg‑nę‑ti > бел. цягнуць. Форма цёгці ўтварылася паводле ўзору могці ’магчы’, лягці ’легчы’. Спрацаваў у адваротным кірунку закон якання: ‑я‑ (у цягнуць) у I складзе перад націскам і ‑ё‑ пад націскам, хаця гістарычна тут павінна было б быць ‑я‑ (з прасл. ‑ę‑), як пяць, мяса, цягнуць і інш. Развіццё семантыкі: ’цягнуцца’ > ’пачаць расці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прысы́паць ’насыпаць дадаткова; засыпаць’, ’пачаць мацней ісці, сыпаць’ (ТСБМ), ’прынесці’ (віл., Жд. 1). Да сы́паць (гл.). Адносна семантыкі параўн. рус. дыял. присы́пать ’прымчацца’, присыпа́ться ’з’явіцца ў мностве’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заплеска́ть сов.
1. (залить) заплю́хаць; залі́ць;
2. (начать плескать) заплю́хаць, пача́ць плю́хаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заре́ять сов.
1. (начать парить) пача́ць лята́ць, залята́ць;
2. (начать развеваться) залуна́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заснова́ть сов.
1. спец. заснава́ць, пача́ць снава́ць;
2. перен., разг. заснава́ць, захадзі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Забарбе́ць ’забразгаць, забрынкаць’ (Сл. паўн.-зах.). Забарбець < літ. barbė́ti ’бразгаць, брынкаць’ (Сл. паўн.-зах., 180) гукапераймальнага характару (Фрэнкель, 35). Параўн. рус. вяцк. забара́баться ’пачаць пэцкацца, пляскаючыся ў вадзе’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паве́яць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.
Пачаць веяць (у 2 знач.), дзьмуць.
Павеяў вецер.
Павеяла (безас.) вясной.
Ад яе ўсмешкі павеяла (безас.) цеплынёй і ласкай (перан.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заблішча́ць і заблішчэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чы́ць; зак.
Пачаць блішчаць, блішчэць.
Метал заблішчаў на сонцы.
На вачах заблішчэлі слёзы.
◊
Толькі пяткі заблішчэлі — пра вельмі хуткі бег.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
закалыха́цца, -ышу́ся, -ы́шашся, -ы́шацца; -ышы́ся; зак.
1. Пачаць калыхацца.
Закалыхаліся сцягі ў калонах.
2. Дайсці да дрымотнага стану.
Закалыхаўся ў машыне.
|| незак. закалы́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зама́сліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.
1. Запэцкацца маслам, чым-н. тлустым.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Пачаць масліцца, заблішчаць.
Вочы замасліліся.
|| незак. зама́слівацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)