італья́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Італіі, італьянцаў, належыць ім. Італьянская мова. Італьянскае мастацтва.
•••
Італьянскае акно гл. акно.
Італьянская бухгалтэрыя гл. бухгалтэрыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камба́йнавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камбайна. Камбайнавы агрэгат. Камбайнавы нож. // Які выконваецца з дапамогай камбайна. Камбайнавая ўборка збожжа. Камбайнавая здабыча вугалю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камбіна́тарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камбінатара, уласцівы яму. Камбінатарскія здольнасці. □ Букрэй быў вядомы ў батальёне, як адважная, смелая, камбінатарская галава. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канцэнтры́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае агульны цэнтр. Канцэнтрычныя акружнасці. Канцэнтрычная пабудова горада. Канцэнтрычная кампазіцыя твора.
2. Заснаваны на канцэнтрызме. Канцэнтрычная сістэма навучання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаспады́ньскі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае адносіны да гаспадыні, звязаны з работай гаспадыні. Гаспадыньская справа. □ Насцечка зусім страціла сваю ранейшую гаспадыньскую сталасць. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
геста́паўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гестапа, гестапаўца, які належыць, уласцівы ім. Ёмістыя скляпенні.. камяніцы былі прыстасаваны немцамі пад гестапаўскую турму. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гіля́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гіляка, гілякоў, належыць ім. Гіляцкая мова. Гіляцкае паселішча. // Уласцівы гілякам; такі, як у гілякоў. Гіляцкі звычай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
градавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да граду. Градавая крупіна. // Які нясе град; з градам. Ідзі ў чыстае ты поле, Градавая хмара. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дары́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Дарыды (вобласці Старажытнай Грэцыі). Дарычны дыялект. // Звязаны з архітэктурным стылем, які склаўся ў Дарыдзе. Дарычныя калоны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зла́кавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да злакаў, з’яўляецца злакам. Злакавыя расліны.
2. у знач. наз. зла́кавыя, ‑ых. Тое, што і злакі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)