альхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вольхі. Альховыя дровы. Альховы ліст. // Зроблены з вольхі. Альховыя начоўкі. □ Хоць альховы, абы новы. Прымаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антагенеты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да антагенезу (антагенезісу); які звязаны з індывідуальным развіццём жывёльнага або расліннага арганізма. Антагенетычнае развіццё арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артылеры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да артылерыі. Артылерыйскія снарады. Артылерыйскі агонь. Артылерыйскія заводы. Артылерыйскі салют. Артылерыйскі палігон.

•••

Артылерыйская падрыхтоўка гл. падрыхтоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заму́жні, ‑яя, ‑яе.

1. Які мае адносіны да замужжа. Замужнія гады. Замужняе жыццё.

2. (‑яя). Якая знаходзіцца ў шлюбе, замужам. Замужняя дачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыктафо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дыктафона. Дыктафонная лента. // Зроблены з дапамогай дыктафона. Дыктафонны запіс.

2. Аснашчаны дыктафонамі. Дыктафоннае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяме́нтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыяменту, уласцівы яму (у 1 знач.). Дыяментавы бляск. // Зроблены з дыяменту, упрыгожаны дыяментам. Дыяментавы пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкламацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэкламацыі. Дэкламацыйная выразнасць. Дэкламацыйны пафас. □ Андрэй таксама спяваў у хоры, удзельнічаў у дэкламацыйным гуртку. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манта́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мантажу. Шмат тут было рабочых: працавалі цесляры, пільшчыкі; у сярэдзіне корпуса вяліся мантажныя работы. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да махоркі. Людзі выйшлі, за імі стаў выходзіць і махорачны дым і яго едкі пах. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меліні́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мелініту. // Начынены мелінітам. Мелінітавы снарад. □ [Ірына] добра ўжо ведала ўсе тайны дынаміту, асаблівасці мелінітавых шашак. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)