чарэ́невы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да чарэні. Чарэневая паверхня.

2. Спечаны на чарэні (у 2 знач.). Чарэневыя праснакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часту́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да частушкі, уласцівы ёй. Частушачныя мелодыі. □ Галасістыя, бадзёрыя, .. [начлежныя песні] былі на адзін частушачны лад. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чашападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд, форму чашы. [Белыя будынкі] вольна раскінуліся ў чашападобнай лагчынцы, што пачыналася адразу ля падножжа царквы. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́мпальны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шомпала. Шомпальная галоўка.

2. Які зараджаецца праз дула. Шомпальная аднастволка. Шомпальнае ружжо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шчыпання, звязаны з ім. Шчыпальныя работы. // Які прызначаны, служыць для шчыпання. Шчыпальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які служыць для сшывання, змацавання чаго‑н. Шыўныя ніткі.

2. Які мае выгляд шва. Шыўная зварка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэ́фаў, ‑ава.

Які мае адносіны да шэфа, належыць яму. Курт палахліва агледзеў шэфаў пакой — тут усё тут у парадку? Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́кспартны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экспарту; звязаны з ім. Экспартныя аперацыі. // Прызначаны для экспарту. Экспартны тавар. Экспартныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмбрыялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да эмбрыялогіі. Эмбрыялагічнае даследаванне.

2. Звязаны з перыядам развіцця эмбрыёна. Эмбрыялагічнае развіццё арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́тушка

1. (мать) уст., фольк. ма́ці, род. ма́ці и ма́церы ж., мату́ля, -лі ж.;

2. (в обращении к пожилой женщине) разг., уст. ма́ці, род. ма́ці, ма́церы ж., ма́тухна, -ны ж.;

3. (жена священника, монахиня) прост., уст. ма́тушка, -кі ж.;

◊

ма́тушки (мои́), ма́тушки све́ты! межд. ма́тухны мае́!;

по ма́тушке обруга́ть абмацюка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)