га́бітус, ‑у, м.

Спец. Знешні воблік чалавека, жывёльнага або расліннага арганізма. Атлетычны габітус. Змяненне габітусу. Габітус гібрыда.

[Ад лац. habitus — выгляд, склад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыстрыбуты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да дыстрыбуцыі.

•••

Дыстрыбутыўны аналіз — метад лінгвістычнага даследавання, заснаваны на дыстрыбуцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыстрыбу́цыя, ‑і, ж.

Спец. Размеркаванне моўных адзінак, спалучэнні фанем, марфем і слоў, якія адпавядаюць законам дадзенай мовы.

[Англ. distribution — размеркаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агнастыцы́зм, ‑у, м.

Спец. Ідэалістычнае філасофскае вучэнне, якое адмаўляе магчымасць пазнання аб’ектыўнага свету як крыніцы нашых адчуванняў.

[Ад грэч. agnōstos — невядомы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддра́іць, ‑драго, ‑драіш, ‑драіць; зак., што.

Спец. Адчыніць што‑н. герметычна зачыненае пры дапамозе задрайкі. Аддраіць люк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для аддзялення карысных выкапняў ад пустых народ шляхам адсадкі. Адсадачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акаркаве́нне, ‑я, н.

Спец. Змяненне абалонак раслінных клетак, у выніку якога яны становяцца непранікальнымі для вады, паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́шнік, ‑а, м.

Спец. Сельскагаспадарчая прылада для ўзорвання глебы на невялікую глыбіню або для засыпання дасеянага зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варо́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. У выразе: варотная вена — буйны вянозны сасуд, які нясе кроў у вароты печані.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відашука́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне ў фота‑, кінаапаратах для назірання за становішчам прадметаў, якія здымаюцца. Рамачны відашукальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)