норд-о́ст, ‑у, М ‑осце, м.

Спец.

1. Паўночны ўсход, паўночна-ўсходні напрамак.

2. Паўночна-ўсходні вецер.

[Гал. noordoost.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадкры́лак, ‑лка, м.

Спец. Вузкая і доўгая рухомая частка крыла, якая служыць для рэгуліроўкі пад’ёмнай сілы самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапласто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Спец. Злучэнне, сумесь пластоў розных матэрыялаў, розных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператрэніро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Спец. Стан ператрэніраванага, стомленасць ад працяглай, празмернай трэніроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

персеі́ды, ‑аў; адз. няма.

Спец. Вялікі паток метэораў, якія ляцяць у пэўны час з боку сузор’я Персея.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піэмі́я, ‑і, ж.

Спец. Агульнае гнойнае заражэнне арганізма, пры якім утвараецца многа гнойных ачагоў у розных органах.

[Грэч. pýon — гной і haima — кроў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плацежаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны пакрыць свае грашовыя абавязацельствы, які мае магчымасць плаціць.

•••

Плацежаздольны попыт гл. попыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыблі́жанасць 1, ‑і, ж.

Стан прыбліжанага ​1.

прыблі́жанасць 2, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць прыбліжанага ​2. Прыбліжанасць вылічэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыва́рванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. прыварваць — прыварыць (у 2 знач.) і знач. дзеясл. прыварвацца — прыварыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Спец. Ушчыльніць (катком) паверхневы слой чаго‑н. Прыкачаць поле перад сяўбой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)