праламля́льнасць, ‑і, ж.
Спец. Здольнасць светлавога праменя праламляцца пры пераходзе з аднаго асяроддзя ў другое. Праламляльнасць праменяў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)