пратубера́нец, ‑нца, м.
Спец. Яркае светлае ўтварэнне з распаленых газаў у выглядзе выступу на краі дыска Сонца.
[Ад лац. protuberare — уздымацца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)