Verbum

іма́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Духоўны кіраўнік у мусульман.

2. Правіцель мусульманскай дзяржавы, які спалучае ў адной асобе свецкую і духоўную ўладу.

3. Духоўная асоба, якая кіруе богаслужэннем у мячэці.

|| прым. іма́мскі, -ая, -ае.

вы́раз², -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Знешні выгляд (твару), які адлюстроўвае ўнутраны стан.

В. вачэй.

2. Той або іншы моўны зварот.

Вобразны, метафарычны в.

3. Сукупнасць знакаў, формула, якія адлюстроўваюць пэўныя матэматычныя адносіны.

Алгебраічны в.

вяртлю́г, вертлюга́, мн. вертлюгі́, вертлюго́ў, м. (спец.).

1. Рухомы канец сцегнавой косці, які ўваходзіць у чашку таза.

2. Злучальнае звяно дзвюх частак механізма, якое дазваляе адной з іх вярцецца вакол сваёй восі.

|| прым. вяртлю́жны, -ая, -ае.

гарба́ты, -ая, -ае.

1. Які мае горб (у 1 знач.).

Г. стары.

2. у знач. наз. гарба́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Гарбун.

Гарбатага магіла выправіць.

3. Выгнуты, з гарбінкай.

Г. нос.

|| наз. гарба́тасць, -і, ж.

асеці́ны, -ці́н, адз. -ці́н, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Паўночная Асеція — Аланія (у складзе Расійскай Федэрацыі) і Рэспублікі Паўднёвая Асеція.

|| ж. асеці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. асеці́нскі, -ая, -ае.

багамо́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які многа моліцца, ажыццяўляе багамолле.

2. Драпежнае насякомае атрада тараканападобных з прыстасаванымі для хапання пярэднімі канечнасцямі.

|| ж. багамо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак (да 1 знач.).

барка́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вялікая шматвёславая лодка.

2. Невялікі параход або цеплаход, які буксіруе грузавыя судны.

3. У гарбарнай і футравай вытворчасці: цыліндрычны бак для перамешвання скур у вадкасці.

|| прым. барка́сны, -ая, -ае.

ба́скі, -аў, адз. баск, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва паўночна-ўсходніх тэрыторый Іспаніі і суседніх паўднёва-заходніх раёнаў Францыі.

|| ж. баско́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ба́скскі, -ая, -ае.

Баскская мова.

адка́зны, -ая, -ае.

1. Чалавек, на якога ўскладаецца адказнасць, які адказвае за каго-, што-н.

А. рэдактар.

А. (наз.) за вечар.

2. Вельмі важны, значны, сур’ёзны.

Адказнае даручэнне.

Адказная пасада.

А. момант.

|| наз. адка́знасць, -і, ж.

удму́рты, -аў, адз. -у́рт, -а, м.

Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Удмурцкай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. удму́ртка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. удму́рцкі, -ая, -ае.