вы́клеіць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

1. Абклеіць з усіх бакоў. Выклеіць сцены шпалерамі.

2. Разм. Расклеіць што‑н. для масавага азнаямлення. Выклеіць аб’явы, афішы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясспрэ́чна,

1. Прысл. да бясспрэчны.

2. у знач. пабочн. Несумненна, вядома. Той каляндар адрыўны, што на сценцы ў бацькоў, — Кніга, бясспрэчна, карысная для хлапчукоў. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вагра́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Печ шахтавага тыпу для плаўкі чыгуну і каляровых металаў. Бурліць чыгун гарачы, Расплаўлены ў вагранках. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арбіта́льны, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца па арбіце. Арбітальны палёт. // Які рухаецца або прызначаны для руху па арбіце, які знаходзіцца на якой‑н. арбіце. Арбітальная ракета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачышчаць — ачысціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ачышчацца — ачысціцца.

•••

Для ачысткі сумлення — каб супакоіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрадро́м, ‑а, м.

Пляцоўка для стаянкі, узлёту, пасадкі і абслугоўвання лятальных апаратаў. Аэрадром займаў вялізнае гладкае поле. Пад аэрадромнымі паветкамі сталі ў шэрагі самалёты. Бядуля.

[Ад грэч. aēr — паветра і dromos — месца для бегу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багамо́льня, ‑і, ж.

Уст. Памяшканне для малення. Аднакурснік пачаў шаптаць, што касцёл гэты пабудавалі ў 1395 годзе на месцы языч[ніц]кай багамольні жонкі князя Вітаўта. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

байні́ца, ‑ы, ж.

Адтуліна ў сценах крэпасці ці іншых абарончых збудаванняў для вядзення агню; амбразура. Бункеры слепа пазіралі вузкімі шчылінамі байніц і разяўленымі дзвярамі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бала́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Вершаваны твор асобай формы на легендарную ці гістарычную тэму.

2. Музычны твор эпічнага характару для голасу або інструмента.

[Фр. ballade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барбаці́н, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Фаянсавае цеста для нанясення ляпных упрыгожанняў на керамічныя вырабы.

2. ‑а. Ваза з расфарбаванымі пукатымі кветкамі і лісцем.

[Фр. barbotine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)