інду́ктар, ‑а,
1. Электрычная машына з ручным прыводам для атрымання пераменнага току.
2. Электрамагніт, які ўтварае магнітнае поле ў генератары пастаяннага току.
[Лац. induktor — пабуджальнік, узбуджальнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)