каўчу́к, ‑у,
Эластычнае рэчыва, якое здабываецца з млечнага соку некаторых трапічных раслін або штучным спосабам і скарыстоўваецца для вырабу гумы.
[На мове індзейцаў тупі — каў — дрэва і учу — цячы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)